Dankzij een hernieuwde focus op de kernelementen waarop de serie oorspronkelijk was gebouwd, biedt * Assassin's Creed Shadows * de meest bevredigende ervaring die de franchise in jaren heeft gezien. De game heeft het beste parkour -systeem sinds *Unity *, waardoor u naadloos overstapt van de grond naar Castle Daken. De toevoeging van een worstelende haak maakt het bereiken van hoge uitkijkpunten sneller en opwindender dan ooit. Op een koord hoog boven je vijanden, je bent gewoon een druppel verwijderd van het uitvoeren van de perfecte moord - zolang je maar speelt als NAOE, dat wil zeggen. Schakel over naar Yasuke, de tweede hoofdrolspeler van het spel, en je zult merken dat je een heel ander spel speelt.
Yasuke is traag, onhandig en niet in staat om stille moorden te doden. Zijn klimvaardigheden zijn zo beperkt dat hij beweegt als een grootvader die een heuvel op worstelt. Hij is de antithese van wat we gaan verwachten van de Creed -hoofdrolspeler van een moordenaar, waardoor hij een van de meest raadselachtige maar fascinerende ontwerpkeuzes van Ubisoft is. Als ik als Yasuke speel, voelt het niet alsof ik * Assassin's Creed * speel.
Aanvankelijk was het enorme verschil tussen de mogelijkheden van Yasuke en de traditionele * Assassin's Creed * -filosofie frustrerend. Waarom een hoofdrolspeler opnemen die nauwelijks kan klimmen en geen stille takedowns kan uitvoeren in een serie die bekend staat om deze acties? Hoe meer ik echter speelde als hij, hoe meer ik het unieke perspectief op prijs stelde dat hij in het spel brengt. Het ontwerp van Yasuke, hoewel onmiskenbaar gebrekkig, behandelt verschillende kwesties waarmee de serie de afgelopen jaren is worstelen.
Je mag Yasuke pas enkele uren na de campagne beheersen, nadat je voldoende tijd met NAOE hebt doorgebracht, een snelle shinobi die het Assassin -archetype beter belichaamt dan elke hoofdrolspeler in meer dan een decennium. Overgang naar Yasuke nadat hij is ondergedompeld in de wereld van NAOE is een schokkende ervaring.
Deze torenhoge samurai is te groot en luid om effectief door vijandelijke kampen te sluipen en worstelt om iets hoger te beklimmen dan zijn hoofd. Hij kan geen handgreep vinden op de stromende daken die de straten van Japan in de streef hebben, en wanneer hij iets vindt klimbaars, doet hij dit in het tempo van een slak. Op daken komt hij onhandig in evenwicht op de top, staat rechtop en komt naar voren, waardoor schaalomgevingen aanvoelen als een vervelende klus.
Hoewel deze beperkingen Yasuke niet dwingen om op de grond te blijven, moedigen ze het zeker aan en ontnemen hem van de hoge uitkijkpunten die essentieel zijn voor het plannen en uitvoeren van heimelijke manoeuvres. In tegenstelling tot NAOE, die kan vertrouwen op Eagle Vision om vijanden te benadrukken, heeft Yasuke niet zo'n voordeel. Kiezen om te spelen als Yasuke betekent dat je bijna alles ruilt voor ruwe kracht.
* Assassin's Creed* is altijd geweest over heimelijke moorden en verticale verkenning, concepten die Yasuke direct uitdaagt. De serie gedijt traditioneel op door Parkour geleide verkenning, zelfs in instellingen met beperkte verticaliteit. Yasuke's beperkte klimvaardigheden en voorgeschreven routes zorgen ervoor dat zijn gameplay meer verwant aanvoelt aan *Ghost of Tsushima *dan *Assassin's Creed *, vooral gezien zijn gebrek aan stealth -vaardigheden en afhankelijkheid van Samurai Swordplay. Spelen terwijl Yasuke de focus verschuift naar felgevechten, een gebied waar * Tsushima * uitblinkt en * Assassin's Creed * vaak kritiek krijgt.
Spelen als Yasuke vereist heroverwegen hoe te benaderen *Assassin's Creed *. Historisch gezien heeft de serie spelers in staat gesteld om bijna overal gemakkelijk te klimmen. Yasuke verandert echter deze dynamiek. Hoewel hij niet alles kan bereiken, onthult een zorgvuldige observatie van de omgeving verborgen paden die speciaal voor hem zijn ontworpen. Bijvoorbeeld, een leunende boomstam of een open raam op de tweede verdieping van een kasteel kan worden gebruikt om toegang te krijgen tot anders onbereikbare synchronisatiepunten. Deze paden zijn aantrekkelijker om te ontdekken dan het hersenloze klimmen van eerdere games.
Deze paden leiden Yasuke alleen naar waar hij moet zijn, beperken zijn algemene verkenning en maken het moeilijk om de hoge grond te krijgen voor het observeren van vijandelijke patrouilles. Yasuke houdt zich niet aan de traditionele * Assassin's Creed * -methode voor het beoordelen van wachtbewegingen en vooruit plannen. Zijn enige stealth -vaardigheid, de 'brutale moord', is allesbehalve subtiel, waarbij een vijand op zijn zwaard wordt opgetild en geschreeuw - een duidelijke openingsbeweging voor gevechten in plaats van een stille takedown. Maar wanneer gevechten ontstaan, is het opwindend. * Shadows* biedt het beste zwaardspel* Assassin's Creed* heeft meer dan tien jaar gezien, met doelgerichte stakingen en een verscheidenheid aan technieken, van haastaanvallen tot het bevredigen van ripostes. Afwerkingsbewegingen zijn brutaal en benadrukken het grimmige contrast tussen Yasuke's gevechtsvaardigheden en de heimelijke benadering van NAOE.
De scheiding van gevechten en stealth in twee verschillende karakters voorkomt het bloeden van stijlen die worden gezien in eerdere games zoals *Origins *, *Odyssey *en *Valhalla *, waar direct conflict vaak domineerde. In *schaduwen *zorgt de kwetsbaarheid van NAOE ervoor dat stealth essentieel blijft, waardoor spelers worden gedwongen te vluchten, te verplaatsen en de stealth -lus te resetten wanneer gevechten uitbreken. Yasuke, aan de andere kant, biedt een pauze van deze spanning met zijn robuuste gevechtsvaardigheden, waardoor hij een spannende keuze is voor die intense gevechten, vooral omdat zijn vaardighedenboom na verloop van tijd ontgrendelt.
Ondanks de bedoeling achter het ontwerp van Yasuke, blijft het een uitdaging om hem te verzoenen met de Core * Assassin's Creed * -ervaring. Terwijl protagonisten zoals Bayek en Eivor te ver in actiegebied waagden, handhaafden ze nog steeds de fundamentele acties van de serie - klimmen en gebruiken van verborgen messen. Yasuke, passend voor een samurai, is slecht in stealth en klimmen, waardoor het onmogelijk is om * Assassin's Creed * in zijn traditionele zin te spelen bij het beheersen van hem.
De echte uitdaging waarmee Yasuke wordt geconfronteerd, is de aanwezigheid van NAOE, die mechanisch de beste * Assassin's Creed * Protagonist is in jaren. Haar stealth toolkit, gecombineerd met de verticale architectuur van Sengoku -periode Japan, zorgt voor een ervaring die echt de essentie van *Assassin's Creed *: een zeer mobiele stille moordenaar wordt belichaamd.
Antwoord.NAOE profiteert van de ontwerpveranderingen die Yasuke definiëren. Hoewel ze bijna overal kan klimmen, is de "Stick to Every Surface" -benadering van de serie vervangen door iets realistischer. Spelers moeten nog steeds klimroutes beoordelen en ankerpunten vinden voor de grijphaak, maar NAOE kan verder springen en sneller klimmen, waardoor de open-wereld ervaring wordt verbeterd die *Assassin's Creed *definieert. Op de grond is haar gevecht net zo brutaal en impactvol als die van Yasuke, hoewel ze gevechten niet kan verdragen zolang hij kan. Dit roept de vraag op: waarom spelen als Yasuke wanneer NAOE een meer traditionele * Assassin's Creed * -ervaring biedt?
De bedoeling van Ubisoft om twee verschillende speelstijlen te bieden met Yasuke en NAOE creëert een tweesnijdend zwaard. De unieke aanpak van Yasuke biedt een contrasterende en dwingende ervaring die een primeur is voor de serie. Hij verzet zich echter rechtstreeks tegen de fundamentele ideeën van *Assassin's Creed *, die nog steeds uniek zijn in het open-wereldgenre. Hoewel ik altijd zal genieten van de sensatie van Yasuke's gevechten, is het door NAOE dat ik de wereld van * schaduwen * zal verkennen. Omdat als ik als NAOE speel, ik het gevoel heb dat ik *Assassin's Creed *speel *.
