Sąd UE zatwierdza odsprzedaż gier do pobraniaZasada wyczerpania zasobów i limitów praw autorskich
Uznaną przez sąd zasadą jest wyczerpanie prawa do dystrybucji (Zasada Wyczerpania Praw Autorskich₁). Oznacza to, że gdy właściciel praw autorskich sprzeda kopię i przyzna klientowi nieograniczone prawa do użytkowania, prawo do rozpowszechniania wyczerpie się, umożliwiając odsprzedaż.
Decyzja ta dotyczy konsumentów w państwach członkowskich Unii Europejskiej, obejmując gry pozyskiwane za pośrednictwem m.in. platform takich jak Steam, GoG czy Epic Games. Pierwotny nabywca zyskuje prawo do sprzedaży licencji na grę, umożliwiając innej osobie („kupującemu”) pobranie jej ze strony wydawcy.
„Umowa licencyjna przyznająca klientowi prawo do korzystania z tej kopii przez czas nieograniczony okresie podmiot praw autorskich sprzedaje kopię klientowi i w ten sposób wyczerpuje swoje wyłączne prawo do rozpowszechniania…” – czytamy w decyzji. „Dlatego nawet jeśli umowa licencyjna zabrania dalszego przeniesienia, podmiot uprawniony nie może już sprzeciwiać się odsprzedaży tej kopii.”
W praktyce może to oznaczać, że początkowy nabywca dostarczy kod licencyjny gry, zrzekając się dostępu po sprzedaży /odsprzedaż. Jednak brak zdefiniowanego rynku lub systemu dla takich transakcji powoduje złożoność i pozostawia wiele pytań bez odpowiedzi.
Pozostają na przykład pytania dotyczące przeniesienia rejestracji. Na przykład kopie fizyczne pozostaną zarejestrowane na koncie pierwotnego właściciela.
(1) „Zasada wyczerpania praw autorskich stanowi ograniczenie ogólnego prawa właściciela praw autorskich do kontrolowania dystrybucji jego dzieła. Po utworzeniu kopii dzieła został sprzedany, za zgodą posiadacza praw autorskich, uznaje się, że prawo zostało „wyczerpane” – co oznacza, że nabywca może swobodnie odsprzedać tę kopię, a właściciel praw nie ma prawa sprzeciwić się.” (za pośrednictwem Lexology.com)
Sprzedawca nie może uzyskać dostępu do gry ani grać w nią w przypadku jej odsprzedaży
Sądy UE oświadczają, że: „Pierwotny nabywca materialnej lub niematerialnej kopii programu komputerowego, w przypadku którego wyczerpało się prawo podmiotu praw autorskich do rozpowszechniania, musi sprawić, że kopia pobrana na jego własny komputer stanie się nieużyteczna po odsprzedaży. Jeżeli nadal go używał, naruszyłoby to wyłączne prawo właściciela praw autorskich do reprodukcji jego programu komputerowego."
Zezwala na replikację kopii wymaganych dla programu Używanie
„W tym kontekście Trybunał odpowiada, że każdy kolejny nabywca kopii, do której posiadacz praw autorskich przysługuje prawo do rozpowszechniania, wyczerpany, stanowi takiego legalnego nabywcę, może on zatem pobrać na swój komputer kopię sprzedaną mu przez pierwszego nabywcę. Takie pobranie należy uznać za reprodukcję programu komputerowego niezbędną do umożliwienia nowemu nabywcy korzystania z programu zgodnie z przeznaczeniem.” (za pośrednictwem prawa autorskiego UE: komentarz (komentarze Elgara w serii Prawo własności intelektualnej), wydanie 2)
Ograniczenie sprzedaży kopii zapasowych
„Uzasadnionym nabywcom oprogramowania nie wolno odsprzedawać kopii zapasowych oprogramowania”. Tak stwierdził Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE) w sprawie Aleksandrs Ranks & Jurijs Vasilevics przeciwko Microsoft Corp.