Pokémon staat bekend om zijn kindvriendelijke aantrekkingskracht, waarbij zijn hoofdspellen consequent de E verdienen voor iedereen die de beoordeling heeft, jonge gamers verwelkomt in zijn levendige universum. Terwijl geliefde iconen zoals Pikachu en Eevee vaak centraal staan, duiken sommige Pokémon in donkere thema's. Hun Pokédex -inzendingen en verhalen weven af en toe verhalen over ontvoeringen en zelfs moord, waardoor een onverwachte laag van horror aan de franchise wordt toegevoegd. IGN heeft vijf van de engste Pokédex -inzendingen benadrukt, hoewel dit slechts enkele voorbeelden van de griezelige verhalen in Pokémon Lore zijn. Eervolle vermeldingen zijn onder andere Mimikyu, die zichzelf vermomt als Pikachu om vrienden te maken terwijl ze stiekem tegen de mascotte zijn; Haunter, bekend om stalken en zijn slachtoffers dodelijk likken; en Hypno, berucht in de Pokémon -cartoon voor het hypnotiseren en ontvoeren van kinderen om hun dromen te consumeren.
ANTWOORDSEE RESULTATENDRIFLOON --------
Het was eindelijk vrijdag en het jonge meisje uit Floaroma Town kon haar opwinding niet bedwingen. Ze haastte zich door het ontbijt, enthousiast om haar weekend van bloemen te beginnen. Het was haar favoriete tijd van het jaar, en ze verlangde ernaar het met haar ouders door te brengen, gelach en glimlachen te delen. Ze stormde naar de Valley Windworks, bekend om zijn unieke bloemen, ondanks dat ze wist dat het riskant was zonder haar eigen Pokémon. Maar ze beschouwde het als de veiligste, meest serene plek in Sinnoh.
Bij aankomst werd ze begroet door een zee van levendige roze, gele en rode bloemen. Toch werd haar aandacht snel getrokken door een schitterende paarse ballon die zachtjes in de wind zweefde. Betoverd, reikte ze naar zijn touwtje, maar schrokken om te schokken toen de ballon zich omdraaide naar haar. Het had een groot geel kruis en twee lege zwarte ogen. Het trok speels en ze volgde, giechelend. De ballon trok haar verder en hoger en wikkelde zijn touw om haar pols. Het meisje was licht genoeg om de ballon voort te zetten en ze werd nooit meer gezien.
DRIFLOON, de ballon Pokémon, introduceert een huiveringwekkend element dat doet denken aan de horrorfranchise en het speelgoed van de geliefde kinderen transformeert in iets angstaanjagends. Terwijl sommige van zijn Pokédex -inzendingen relatief goedaardig zijn en het beschrijven als "een Pokémon gevormd door de geesten van mensen en Pokémon", duiken anderen in een donkerder gebied. "Het trekt aan de handen van kinderen om ze weg te stelen", waarschuwt een vermelding. Nog een kuitly merkt op: "Elk kind dat drijft voor een ballon en eraan vasthoudt, kan het ontbreken." Een derde inzending voegt eraan toe: "Het ronde lichaam is gevuld met zielen en breidt zich uit elke keer dat het iemand weggaat." Difloon's verschijning in Diamond en Pearl is beperkt tot vrijdag in de Valley Windworks, wat bijdraagt aan zijn mysterieuze allure, maar de Pokédex -inzendingen transformeren deze nieuwsgierigheid in een spookachtig verhaal.
Banet
De ouders van de jongen keken hulpeloos toe terwijl zijn toestand verslechterde; Zijn koorts stond op, zijn huid werd as en zijn toespraak werd onsamenhangend. Ondanks de inspanningen van de beste artsen uit Mauville en Slateport, bleef zijn gezondheid afnemen. In een moment van helderheid fluisterde de jongen 'My Doll', waardoor zijn wanhopige ouders zijn speelgoedcollectie doorzoeken. Ze presenteerden hem Pikachu, Lotad, Skitty en Treecko, maar hij verwierp elk zwak.
Verward zochten ze overal totdat ze het onder het bed vonden - een vervaagde, haveloze pop met gloeiende rode ogen en een gouden rits voor een mond. De moeder herkende het onmiddellijk; Het was de pop die ze had weggegooid toen ze de nieuwe Poké -poppencollectie van Lilycove kochten. Nu vochtig, beschadigd en versierd met scherpe pennen, leek de pop kwaadwillig. Terwijl de jongen ernaar reikte, sprong de pop uit de greep van de moeder en uit het raam. Tot hun verbazing leek de toestand van de jongen enigszins te verbeteren.
Zelfs in een gezinsvriendelijk spel bevat Pokémon klassieke horror tropen. Banette, de Marionette Pokémon, belichaamt de geest van Annabelle of Chucky, met een achtergrondverhaal verwant aan Jessie's van Toy Story 2, maar met een wraakzuchtige wending. "Een pop die een Pokémon werd over zijn wrok omdat hij rommel is. Het zoekt het kind dat het heeft verstoten", legt een Pokédex -inzending uit. Een andere inzending voegt eraan toe: "Deze Pokémon is ontwikkeld uit een verlaten pop die een wrok heeft verzameld. Het wordt gezien in donkere steegjes." Een latere inzending is directer: "Het is een gevuld speelgoed dat werd weggegooid en bezeten werd, ooit op zoek naar degene die het weggooide zodat het zijn wraak kan eisen." Banette brengt schade toe door als een beeltenis te fungeren en pinnen op zichzelf te plakken om het kind pijn te doen. Alleen door zijn glimlach uit te ritsen of weer liefde te tonen, kan zijn negatieve energie worden weggenomen.
Zandygast
Op een pittoreske zomerdag genoten de inwoners van Melemele Island van Big Wave Beach. Terwijl sommigen surfen en anderen zonnebaden, bouwden kinderen zandkastelen. Terwijl de zon onderging, gingen de meeste kinderen naar huis, maar één jongen bleef vastbesloten om zijn meesterwerk af te maken - een grootszandcastle dat de anderen overschaduwde. In zijn werk verdiept hij de veranderende zandkastelen achter hem niet.
Hun schaduwen doemden groter op toen de zon onder de horizon dook, en de jongen draaide zich uiteindelijk om om een Pokémon te zien die leek op een zandkasteel met een gapende mond en zielloze ogen. Ervan uitgaande dat het vriendelijk was, reikte hij naar een rode schade die in zijn kop stak, denkend dat het een aanbod van hulp was. In plaats daarvan overspoelde de Pokémon zijn hand en trok hem als drijfzand in zijn lichaam. Zijn geschreeuw was gedempt toen hij langzaam werd geabsorbeerd, om nooit meer te worden gezien.
Sandygast, de Sandcastle-thema Pokémon, schuilt zijn onschuldige verschijning met zijn sinistere aard. "Als je zandheuvels bouwt wanneer je speelt, vernietig ze dan voordat je naar huis gaat, of ze kunnen bezeten raken en Sandygast worden", waarschuwt een Pokédex -inzending. Een andere onheilspellend zegt: "Sandygast bewoont voornamelijk op stranden. Het neemt de controle over van iedereen die zijn hand in zijn mond legt, waardoor ze zijn lichaam groter moeten maken." De horror escaleert met zijn evolutie naar Palossand, beschreven als "The Beach Nightmare" die "zijn prooi in het zand trekt door het zand zelf te regelen, en dan zuigt het hun ziel uit." Verdere inzendingen bevestigen dat Sandygast en Palossand groeien door slachtoffers te consumeren, met één opmerking: "Begraven onder het kasteel zijn massa's opgedroogde botten van degenen wiens vitaliteit het heeft afgevoerd."
Trillig
Het drukke seizoen was afgelopen en de oudere vrouw genoot van haar vredige ochtendzwemmen in Unlala Town. Ze gaf de voorkeur aan de stillere tijden, zelfs als het water koeler was. Nadat ze deze kusten bijna 70 jaar had gezwommen, was ze niet van plan te stoppen. De golven waren chopper dan normaal, maar ze zwom met hernieuwde kracht en merkte niet dat de huidige haar verder van de kust trok. Toen ze zich eindelijk omdraaide om terug te gaan, rende haar hart op het besef van haar afstand tot het land. Ze schopte harder maar had frequente pauzes nodig en klaagde over haar ouder wordende lichaam.
Terwijl ze pauzeerde om op adem te komen, sleepte de stroom haar verder uit. Plots kwam er een Pokémon uit het water, centimeters van haar gezicht. Aanvankelijk voorzichtig, dacht de vrouw dat het haar zou kunnen helpen en reikte. De Pokémon sloeg zijn armen om haar heen, waardoor ze kon rusten zonder weg te drijven. Dankbaar, ze bereidde zich voor om de resterende afstand te zwemmen, maar merkte dat ze niet konden bewegen. Verlamd, keek ze hulpeloos toe hoe de Pokémon ondergedompeld was en haar in de diepten sleepte.
Frillish, bekend als de drijvende Pokémon, verbergt zijn dodelijke aard achter een eenvoudige verschijning. Het maakt gebruik van gemeenschappelijke angsten voor de onbekende oceaandiepten. "Met zijn dunne, sluierachtige armen gewikkeld rond het lichaam van zijn tegenstander, zinkt het naar de oceaanbodem", beschrijft zijn oorspronkelijke Pokédex-inzending. Een andere huiveringwekkende inzending onthult: "De dunne, sluierachtige armen hebben tienduizenden giftige stingers. Ze verlammen prooi met gif en slepen ze vervolgens naar hun lair, vijf mijl onder het oppervlak." De slachtoffers van Frillish blijven bij bewustzijn terwijl ze naar hun waterige graven worden getrokken, zich volledig bewust van hun naderende ondergang.
Froslass
Hij wist dat hij zich niet in de sneeuwstorm had moeten wagen, maar hij had de kreet van een vrouw gehoord en een klop op zijn deur. Hij woonde alleen hoog op de berg en voelde zich gedwongen om te zoeken naar de persoon in nood. Gebundeld, stapte hij in de storm, alleen om vrijwel onmiddellijk gedesoriënteerd te worden. De sneeuwstorm woedde door en hij dwaalde doelloos rond, niet in staat de richting te onderscheiden.
Relief spoelde over hem heen toen hij een grotingang zag, een potentiële toevluchtsoord van de storm. Binnenin was de kou bijten, maar het was beter dan tegenover de Blizzard. Hij stak een lantaarn aan en onderzocht zijn omgeving en merkte de grotmuren op die in dik ijs zijn ingekapseld. Verbaasd door de onnatuurlijke kou, hield hij de lantaarn omhoog om zijn spiegelbeeld te zien, alleen om terug te schuiven terwijl hij het gezicht van een andere man zag, bevroren in het ijs. Hij scant de muren en realiseerde zich dat ze waren bekleed met bevroren lichamen. Terwijl hij zich omdraaide om te vluchten, dreef een ijzige Pokémon voor hem. Het ademde een bevroren adem uit en toen hij zich terugtrok, voelde hij zijn lichaam verstijven en bevriezen en een nieuwe decoratie in het hol van het wezen werd.
Froslass haalt inspiratie uit de Japanse Yōkai Yuki-Nonna en de Griekse Medusa. "De ziel van een vrouw die verloren was op een besneeuwde berg bezat een ijspegel, en werd deze Pokémon. Het voedsel dat het meest geniet is de zielen van mensen," stelt een Pokédex -inzending. Een andere huiveringwekkende inzending voegt eraan toe: "Het bevriest wandelaars die zijn gekomen om besneeuwde bergen te beklimmen en ze terug naar zijn huis te dragen. Het gaat alleen achter mannen aan die het vindt die knap zijn." Verdere inzendingen beschrijven Froslass die slachtoffers lokken met stoten tijdens sneeuwstormen, ze naar zijn hol slepen en ze gebruiken als "decoraties" in een huiveringwekkend display.
